Alice’s adventures in Wonderland – onzinnig sprookje

Waarom dit boek?

Alice’s Adventures in Wonderland ken ik van films, maar het boek had ik nooit gelezen. Dat was een perfect excuus om de prachtige originele uitgave van @penguinbooks aan te schaffen. Dromerig, scherp, diepgang, humor, nonsens. Een wonderlijke combinatie.

Plot samenvatting

Alice volgt een pratend konijn zijn hol in. Ze belandt in een wereld waar dieren, schaakstukken en kaarten kunnen praten, maar iedereen communiceert onzinnig. Kan ze de weg terugvinden?

Boekcitaat

“Who are you?” said de Caterpillar.

This was not an encouraging opening for a conversation. Alice replied, rather shyly, “I – I hardly know, Sir, just at present – at least I know who I was when I got up this morning, but I think I must have been changed several times since then.”

Kracht van dit boek

– Doorvoeren van nonsens in alles, spelen met tijd, ruimte, overgangen, onmogelijkheden.

– Dialogen waarbij men elkaar te letterlijk neemt, wat tot grappige spraakverwarringen en onzinnige inhoud leidt.

– Verstopte wijsheden en spiegels.

– Letterkunst, zoals een rijmpje van een muis in de vorm van een staart.

Persoonlijk minpunt

– Door de droomconstructie kan de schrijver zichzelf uit iedere vastlopende situatie redden door ineens op iets anders over te gaan, beetje flauw soms.

– De introductie vertelt over Lewis Carrolls liefde voor de werkelijke Alice, het dochtertje van een bevriend collega. Hij droomde van haar. Aan het verhaal is niets onbetamelijks, maar ik hield er een ongemakkelijk gevoel bij.

Wijshacks

– Je identiteit verandert. Soms groei je door een hapje dit, soms krimp je door een hapje dat. Of is het schijn, ben je in wezen hetzelfde?

– Vang woorden van een ander niet direct in je antwoord, hengel eerst naar betekenis.

– In iedere onzin zit zin. Ontdoe hem van on.

– Babbel niet over kattenliefde tegen vogels of muizen.