Achter de façade – schrijfinjectie

Mijn schrijfcoachingstraject bij Mireille Geus geeft me regelmatige schrijfinjecties. Haar roman ‘Achter de façade’ was een verrassingsprik: schrijfcoach en verhaallijn zijn hoofdpersonen, in een fictief verhaal.

Plot samenvatting

Boekcitaat

‘Tegen anderen zeg ik natuurlijk dat mijn beste herinnering de geboorte is van mijn tweetal, dat ik hen de wereld in slingerde, nou ja, moeizaam perste. Ik denk liever niet meer aan de pijn, het ongemak en de schaamte waarmee het gepaard ging, de slapeloze nachten, het gekrijs. Ik begrijp niet dat vrouwen menen dat dit het beste is wat ze ooit is overkomen, want dan moeten ze verder een afschuwelijk leven hebben. Of formuleren ze het gewoon slordig? Gaat het niet om de geboorte, maar om de geborene? Dat is inderdaad het mooiste dat er is.’

Kracht van dit boek

– Hoofdpersoon Jazz Kruger: prikkelend. Lekker zo’n eigengereide vrouw die schurende dingen denkt (soms zegt). Doen we dat stiekem niet allemaal?

– Spanningsboog, het begint als een thriller.

– Coherentie, alle details dienen een doel.

– De zinnen lezen prettig weg.

Persoonlijk minpunt

– Wisselingen in perspectief, wisselend over het plot. Ze zijn functioneel in spanningsopbouw, maar ook herkenbare schrijversingrepen. Soms raakte ik erdoor uit het verhaal.

#Wijshacks

– Al tuig je nog zo’n mooie façade op, je blijft er zelf achter opgesloten. Laat gewoon hangen, die voorgevel. 

Façades vind ik intrigerend (en een prachtig woord!). Ik wil er graag mijn vinger in porren, beetje duwen-en-trekken. Wat zit erachter? Waar zit het probleem, die zere plek? Zelf heb ik geen pokerface, mijn (non)-verbale communicatie is behoorlijk direct. Ik ben een nuchter Friezin, geen Gooise vrouw. En jij?