Anne van het groene huis – kabbelend onderhoudend

‘Anne met een E’ Netflixte ik een paar jaar geleden. Een opbeurend kostuumdrama in prachtig Canada. Ik was daarom razend nieuwsgierig toen ik ‘Anne van het groene huis’ in de bieb ontdekte. Het voorwoord van Anna Woltz (Anna met een A) schepte nog meer verwachtingen. Misschien dat ik daarom teleurgesteld was in het trage plot.

Plot samenvatting

Matthew en Marilla Cuthbert bestellen een weesjongen om te helpen op hun boerderij Green Gables. Maar ze krijgen Anne Shirley, een 11-jarige kwebbelkous met veel fantasie. Worden ze door Anne betoverd?

Boekcitaat

‘Heeft u ooit iemand gekend die als jong meisje rood haar had, maar later, bij het opgroeien, een andere haarkleur kreeg?’

‘Nee, nooit van gehoord,’ zei Marilla meedogenloos. ‘Ik denk ook niet dat het jou zal overkomen.’

Anne zuchtte. ‘Nou, weer een hoop vervlogen. “Mijn leven is een volmaakt kerkhof vol begraven verwachtingen.” Dat is een zin die ik ooit in een boek heb gelezen. Telkens als ik ergens teleurgesteld over ben, herhaal ik die woorden als troost voor mezelf.’

‘Ik kan de troost er niet van inzien,’ zei Marilla.

Kracht van dit boek

– De personages: de levendige Anne laat zich meevoeren door fantasieën, de schuwe Matthew handelt vanuit zijn hart, de stijve Marilla probeert gevoelens in te perken.

– Fijne sfeer door landschapsbeschrijvingen.

– Herkenbare huislijke scenes creëren een thuis. 

Persoonlijk minpunt

– Halverwege het verhaal dutte ik in. Het gekwebbel van Anne, het huis-tuin-en-keuken getuttel, de uitvoerige landschapsbeschrijvingen skipte ik, zodat ik sneller naar de climax toe kon werken. Het slot past, maar is niet groots.

Wijze les

-Betoveren kan zonder fantastische bezweringen, simpel jezelf zijn is genoeg.

-Leef niet alleen in je hoofd, zie wie voor je neus staat.