Boekrecensie de geheime tuin - Zin in verhalen

Waarom dit boek?

Hoe maak je jezelf beter?

Toen ik ‘De geheime tuin’ in de boekhandel zag staan, kon ik hem niet weerstaan. Ik herkende hem wel van naam (ik heb vroeger delen van de film gezien), maar ik heb het boek niet gelezen als kind. De betoverende omslag van Linde Faas maakte dat ik die tuin wilde verkennen en het boek deed dat des te meer. Een gevoel van terugkeren in de tijd, naar de natuur en naar jezelf. Heerlijk.

Plot samenvatting

Mary komt terecht in een landhuis waar die ene kamer en die ene tuin verboden zijn, maar zij wil hun geheimen ontrafelen.

Boekcitaat

‘Een van de dingen die maar langzaam tot de mensen doordrong, was dat gedachten – gedachten op zichzelf – machtig kunnen zijn, heilzaam als het zonlicht, funest als vergif. Dat negatieve gedachten als ziektekiemen het leven blijvend kunnen beschadigen.’

Kracht van dit boek

– Beschrijvingen van de natuur, je wilt zelf naar buiten.

– Intrigerend plot.

– Roept warmte op door de levensechte personages, door hoe ze praten, handelen en groei doormaken.

Persoonlijk minpunt

– Zinnen vond ik her en der lastig lezen, vooral in het begindeel, omdat ik komma’s miste.

– De verteller is heel nadrukkelijk aanwezig en dikt de gevoelservaringen van de personages wat aan.

Wijze les

– Ga meer naar buiten, want dat maakt je beter. Je tuin, een park, het bos… Laat de wind het stof uit je hoofd waaien, laat je gedachten vrij fladderen. Zie hoe iets moois gaat groeien! Zelfs ‘het lelijkste kind van de wereld’ (Mary, niet jij!) knapt daarvan op.

– Stel je open voor wie en wat er om je heen te vinden is en denk positief.

De geheime tuin – Buitenliefde