Lampje – warm licht

Gaat je een lampje op?

Lampje van Annet Schaap las ik jaren geleden, voordat ik structureel schreef. Voor mij is dit boek een tijdloze klassieker. Ik wilde haar bewust herlezen om te letten op schrijftechnieken. En om me een tijdlang onder te dompelen in een sprookjeswereld.  

Plot samenvatting

Lampje steekt dagelijks het vuurtorenlicht aan, omdat haar vader het niet kan (1 been, dronken). Op een stormdag vergeet ze lucifers te kopen… Uiteindelijk schijnt Lampje licht op zichzelf, haar verleden, haar toekomst en de mensen om haar heen.

Boekcitaat

“Eigenlijk heet ze Emilia. Maar dat was ook haar moeders naam geweest. En vroeger vond haar vader het lastig dat er altijd twee mensen opkeken als hij riep en later wilde hij de naam nooit meer horen. Dus noemt hij haar Lampje.

‘Maar een licht ben je niet, Lampje,’ zegt hij altijd, als ze iets vergeet of ergens over struikelt, en meestal net met hete soep of zo.”

Kracht van dit boek

– verrassende wendingen in het verhaal, structuur door verschillende delen.

– to the point scenes.

– karakteruitwerkingen: iedereen personage heeft eigenheid en een les te leren. De personages interacteren met elkaar (niet alleen met Lampje). 

– schrijfstijl: afwisseling in zinnen, van beeldend en poëtisch, tot kort en direct. Alles rolt lekker.

– sprookjesachtig met pit.

Persoonlijk minpunt

– Geen. De lengte van dit verhaal vind ik een pluspunt!

#Wijshacks

– Schijn licht op jezelf. Iedereen heeft een kern waarmee je de wereld kunt verlichten. Wat is je unieke kracht? Leef je vanuit jouw lampje?

– Richt je spotlight op de waarde die eenieder toevoegt.

– Praat tegen jezelf, gebruik de stem van een liefdevolle moeder. Geef jezelf duwtjes in je rug en schouderklopjes.