Olle – Aandoenlijk grappig

Waarom dit boek?

Hoe voer je dialogen met je huisdier? Je leest het in dit boekrecept.

Na een post van @boekwijzer wist ik dat ik me weer aan deze klassieke kinderkruik wilde warmen: Olle. Wij hadden vroeger ook een Airdale terriër, genaamd Geoffrey. We kregen hem toen ik 11 was. Mijn puberende broers lagen met hem als dekentje over zich heen op het vloerkleed. Toen hij overleed op 13-jarige leeftijd, zaten we op de terugweg van de dierenarts met zijn allen huilend in de auto. Onze Geoffrey was sprekend Olle.

Plot samenvatting

Guus Kuijer vertelt het levensverhaal van zijn bijzondere hond Olle. Maar Olle vertelt zelf ook verhalen.

Boekcitaat

Kracht van dit boek

 – korte, opgewekte verhalen schetsen herkenbare scenes met Olle.

– karakterisering van Olle: je voelt precies hoe hij denkt en ruikt.  

– humoristische dialogen tussen dieren en bazen. Voor alle bazen die gedachten kunnen lezen als een boek.

– woordgrapjes en beeldspraak.

– Olle ontmoet wel wat antagonisten, zoals een vervelende reu op het strand, maar verder is er weinig ‘conflict.’ Olle beleeft ‘minor hick-ups’ in zijn heerlijke hondenleven. Dat past wel goed in het beeld van de rustige, zonnige plattelandssfeer die dit boek uitstraalt.

Persoonlijk minpunt

 – De spanningsboog is de levenslijn van Olle, die zal eindigen bij de dood.

– De hoofdstukken zijn losse verhalen/ scenes met als enige samenhang de levenslijn van Olle en zijn karakter.

– Er is weinig ‘streven’ van Olle zelf. De schrijver wil dat Olle niet doodgaat, maar dat streven is irreëel.

Wijze les

 – Als we beter naar lichaamstaal zouden luisteren, zouden we meer horen en zien.

– Een huisdier geeft zoveel liefde en inspiratie aan baasjes, dat dat kan leiden tot mooie creaties. Ik zou graag een hond willen (geen Jack Russell, wel een terriër, een kleiner ras dan Airdale). Helaas heeft mijn zoon allergieën, blijft een hond wishful thinking.